Column

Ooit moet het de eerste keer zijn en op 1 januari ’17 was het dan zover… Ik zou samen met mijn vader de weddenschap aangaan en de hele maand januari geen alcohol te drinken. Ja wij zouden meedoen met het welbekende fenomeen: Dry Januari. Bij elk glas dat er gedronken werd, moest er dan ook €5 betaald worden aan de ander. Stiekem dacht ik dit niet zo moeilijk te vinden… Ik ging de weddenschap echter meer aan, omdat ik wist dat ik dit makkelijk van mijn Bourgondische en levensgenietende vader zal winnen. Hij is namelijk niet vies is van zijn dagelijkse wijntje bij het eten. Ik ben meer zo’n weekenddrinker, die standaard teveel drinkt op feestjes, baldadiger wordt na elk shotje en hoopt dat iedereen het de volgende dag gewoon weer vergeet…

Nee hoor dat valt best mee! Ik weet mij natuurlijk altijd te gedragen als een echte dame in de dop. Geen fanatieke doordeweekse drinker dus… En zo ging het de eerste twee weken van januari ook echt goed! Ik kom graag later bij jullie terug, hoe het de laatste twee weken van januari verliep.

De hele wereld mocht het weten. Ik doe mee aan DRY JANUARI!!! GEEN ALCOHOL VOOR MIJ! Maar coca cola light, water, koffie en thee, dat op een gegeven moment mijn beide neusgaten uit kwam. Geloof mij, ik ben nog nooit zo vaak de Bob geweest… Feestje hier, feestje daaarrrr, aah joh we gaan met de auto, Vief mag toch niet drinken. Veel complimenten bleef ik vissen als; “Wauw, jij bent zelfs nog gezellig zonder alcohol, Wat gedraag je je goed, en Wat knap dat je het volhoudt tussen deze lamme en gezellige mensen.” The answer is: altijd energiedrank op zak hebben. Bring your own booze kreeg bij mij dus een totaal andere betekenis. Zo verliepen bij mij dus de eerste twee weken netjes. Zwaar had ik het zeker. Gek genoeg, kwam ik er achter dat ik het toch moeilijk vond om geen wijntje mee te drinken met vriendinnen tijdens het eten. Of tijdens eventjes te melden dat ik geen alcohol drink. “Nee ik ben niet zwanger, ik doe slechts mee met Dry Januari, was dan al snel mijn voor de hand liggende antwoord.” Mensen denken namelijk snel iets anders en je voelt die ogen naar je buikje kijken. It’s just a foodbaby!

Maar toen kwamen de laatste twee weken in zicht… Doordeweeks ging dit nog prima. No promblemo! Alleen een gepland etentje kostte mij de overwinning. In het verhaal noem ik even geen namen. Jut & Jul weten precies wie ik bedoel. Ik ben er achter gekomen dat sommige vrienden wel degelijk een slechte invloed op je kunnen hebben. En ja ik ben ook gewoon een zwakke plofkip geweest. Ze wisten mij over te halen met argumenten als; “Dan ga je toch iets langer door in januari, Je vader is hier toch niet en je vriend ook niet, Wij vertellen het niet door, We hadden dit al langer staan, We willen nog uit, Je bent nu wel iets minder gezellig, Die fles vodka krijgen wij niet alleen op…” Oke ik help wel een handje mee, maar dit blijft wel tussen ons. Wetende dat ik niet kan liegen, heb ik er voor gekozen een beetje te liegen… Ik hoorde mijn vaders stem in mijn hoofd, “Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel!” Het waren slechts drie biertjes bij de Dim Sum.

Dit was dan ook de enige avond dat ik de mist in ging. Niet netjes, maar wel met een erg leuke avond als beloning. Tot mijn verbazing had mijn vader nog geen druppel gedronken! Zelfs niet op zijn verjaardag. Dit had ik eerlijk gezegd niet verwacht en ik heb dan ook groot respect voor mijn vader. Op zijn verjaardag zat hij namelijk gewoon aan de alcoholvrije wijn. Bah!

Toen hij mij het laatste weekend een whatsapp stuurde moest ik dan ook erg hard lachen. Het berichtje ging als volgt: “Lieve Vief, Na vier weken en vier weekenden zonder wijn, ben ik er wel aan toe. Ik heb bewezen dat ik zonder kan. Tot de 31^ste zijn nog vijf dagen, dus jij krijgt van mij €25 of heb jij ook stiekem meer genuttigd?” Proost Pap! Volgend jaar proberen we dit gewoon nog een keer.

Volg The Daily Dutchy ook op Facebook, Twitter, Pinterest en Instagram!

X The Daily Dutchy X