Column

Ooit moet het de eerste keer zijn en op 21 november ’16 was het dan zover… Ik zou een hele week om 6.00 uur ’s ochtends de wekker zetten en met vriendlief “Meneer de Ingenieur” opstaan. Een soort van weddenschap. Ik hoor hem namelijk nog steeds zeggen; “Jij hebt makkelijk praten, jouw wekker gaat elke dag rond 08.00 uur op zijn vroegst…” En ik moet eerlijk bekennen, dat ik niet echt een ochtendmens ben. Het liefst is het elke dag zondag en lig ik tot een uurtje of elf in mijn bedje te stinken… Al wachtend op een natte katerkus van Franklin en een ontbijtje met teveel croissantjes en kruimels in bed.

De weddenschap ging ik om die redenen graag genoeg aan. Elke ochtend loop ik namelijk nogal achter de feitjes aan… Letterlijk! Snoozzzz, snooozz en snooozzen maar! Om vervolgens in krap 30 minuutjes te douchen, mij aan te kleden, te ontbijten, nog even snel de vaatwasser uit te ruimen, mijn teringzooi achter mijn kont op te ruimen, mij op te maken en mijn spullen te pakken. Standaard loop ik 5-10 minuten later de deur uit, dan ik van plan was. Zonder al deze taken volledig gedaan te hebben en vergeten te zijn om alle lichten uit te doen… Gelukkig heb ik hiervan wel geleerd om héél hard te fietsen. Echter wordt mijn humeur op de fiets hier niet bepaald beter van. Sorry dus, als ik ooit tegen je gescholden heb, terwijl ik je probeerde in te halen. Dit was niet zo aardig en zo bedoelde ik het niet.

Dus met de wekker om 6.00 uur houd ik zeeën van tijd over en kan ik productiever de dag starten. Yes I can! Zo begon maandag al goed. Ik lag zondag netjes rond tienen in bed en kwam dus prima aan mijn acht uur slaap. Oké, ik stond niet te springen toen de wekker ging, maar zonder moeite kroop ik mijn nest uit. Wauw, het was dus gewoon nog pikdonker buiten! De grijns van “Meneer de Ingenieur” op zijn smoel vergeet ik nooit meer. Des te meer gemotiveerd ik was om dit deze week vol te houden. Ik verklap lekker alvast, dat het mij zelfs anderhalve week is gelukt, met het weekend niet meegerekend.

Zo productief was ik nog nooit geweest in de ochtend. Heerlijk rustig even wakker worden, theetje drinken, sporten, artikelen schrijven, opruimen, douchen, aankleden, opmaken en de deur uit. Ik had vrijwel alles al gedaan en dat voordat ik aan het ‘echte’ werk mocht beginnen. I-D-E-A-A-L! Tot daar de man met de hamer kwam rond 20.30 uur! Jeeezzz Louise, nu begrijp ik waarom “Meneer de Ingenieur” graag voor tienen in bed ligt. Er bestaat namelijk iets als echt slaap nodig hebben en moe zijn als je de dag vroeger begint. Nou die kon ik wel voelen… Dag sociale leven in de avond, Oma gaat naar bed!

Het vroege opstaan ging mij natuurlijk wel beter af, naarmate ik beter in het ritme kwam. Ik ging bijna geloven dat ik veranderd was in een ochtendmens. Zeker na mijn fijne early bird workouts. Maar schijn bedriegt. Na een paar eventjes en gezellige etentjes en sociale activiteiten in de avond hier en daar, kwam de waarheid al snel boven water. Hoeveel ‘respect’ complimentjes ik ook kreeg van de vrienden en kennissen om mij heen… Ik zag mijn gezicht na dit soort avondjes in de ochtend ook veranderen in een Oma. Inclusief wallen tot op mijn knieën. En een verlangen naar mijn bed, die groter was dan ooit. Ik heb pas respect gekregen voor al die vroege vogels! Zelfs mijn geliefde koffie kan hier niet tegenop. Ik zal “Meneer de Ingenieur” dan ook nooit meer met mijn bambi-ogen aankijken of hij met mij nog tot in de late avonduurtjes tv, films en series wilt kijken. Niks “Fris & fruitig” Huberto Tan! Ik bak er ben ik bang toch niks van…

Volg The Daily Dutchy ook op Facebook, Twitter, Pinterest en Instagram!

X The Daily Dutchy X